27 dec Koolstof C60 is een revolutionaire ontdekking, ook voor jouw gezondheid?

Nog maar weinig mensen hebben ooit van C60 gehoord. En dat is jammer, want kennis over C60 zou wel eens het beste nieuws voor hun gezondheid kunnen zijn dat ze in tijden gekregen hebben.

Dat zit zo: veel gezondheidsklachten, zoals ontstekingsziekten (reuma, fibromyalgie, prikkelbaredarmsyndroom, enz.) en neurodegeneratieve aandoeningen (Parkinson, ALS, Alzheimer, enz.) worden veroorzaakt of verergerd door de aanwezigheid van vrije radicalen in het lichaam. Ons lijf is eigenlijk één groot scheikundig feest waarin voortdurend stofjes worden afgebroken, opgebouwd, ontleed, in energie omgezet, van protonen en elektronen ontdaan of juist voorzien, enz. Dat heet de stofwisseling. Die stofwisseling gebeurt in de cellen bij de ATP- en eiwitproductie bijvoorbeeld, maar ook op plaatsen waar je dat misschien minder snel zou verwachten, zoals bij de celdeling, het afweersysteem en zelfs bij de ademhaling. Bij al die biochemische processen ontstaat voortdurend afval. Het meeste afval kan geen kwaad en wordt gewoon gerecycled of opgeruimd. Maar er is ook afval dat wel schadelijk is, en daaronder vallen de radicalen.

Notoire dieven

Radicalen zijn atomen of moleculen die een deeltje missen, zoals een elektron, een neutron of soms een heel atoom. Ze willen die zo snel mogelijk weer aanvullen, en dat doen ze door ze te stelen van andere moleculen. Dat wordt oxideren genoemd, en de overlast die ze je lijf daarmee bezorgen heet oxidatieve stress. Die bestolen moleculen die nu op hun beurt een deeltje missen, proberen dit vervolgens weer ergens anders te vinden. Zo kunnen er hele kettingreacties ontstaan van moleculen die elkaars deeltjes afpikken. Zo’n chemische reactie verloopt vaak bliksemsnel, daarom bestaan radicalen vaak maar heel kort. Zodra het ontbrekende deeltje gevonden is, is de radicaal niet langer reactief – en kun je het dus ook geen radicaal meer noemen.

Eén van de bekendste radicalen is een los zuurstofatoom (O). Zuurstof is een atoom dat graag samen door het leven gaat (O2), dus dan gaat zo’n los atoom ergens een tweede zuurstofatoom proberen te vinden. Radicalen zijn echte vrijbuiters, ze pakken gewoon wat ze pakken kunnen. Als ze zo’n ontbrekend deeltje uit het celmembraan van schadelijke microben in je lijf trekken die daardoor afsterven, is dat natuurlijk prima.

Het wordt echter minder leuk als ze die deeltjes weghalen uit moleculen in je lichaamscellen die ze niet kunnen missen, waardoor zo’n cel ziek kan worden of sneller veroudert. Helemaal een slechte zaak wordt het als ze je eigen DNA-moleculen gaan plunderen, bijvoorbeeld door er waterstofatomen uit te trekken. Of als ze zich permanent gaan binden aan delen van het DNA, terwijl ze daar niets te zoeken hebben. Als dat overmatig gebeurt, kan het differentiatieprogramma van de betreffende cel zo ontregeld raken dat de cel kankerachtig wordt.

Moeder Natuur’s oplossing voor radicalen

Dat wil natuurlijk geen mens, dus daarom is het zaak om zo min mogelijk radicalen te vormen in je lichaam. En waar dat toch gebeurt, dienen er voldoende stofjes aanwezig zijn die hen de ontbrekende deeltjes kunnen geven. Zulke stoffen heten antioxidanten. Het voorkomen van overmatige radicalenvorming doe je vooral door zoveel mogelijk weg te blijven van zaken zoals stress, straling en gif.

Ook een overvolle maag leidt tot de vorming van onnodig veel vrije radicalen. Veel beter is om je maag nooit meer dan ongeveer 80% te vullen. In Japan is dit voor veel mensen een vaste leefwijze, daar eten ze voortdurend kleine porties in plaats van twee of drie keer een hele berg voedsel, zoals we hier in het Westen vaak doen. Daarom behoren Japanners ook tot de volken die wereldwijd het oudst worden. Voor de radicalen die sowieso gevormd worden bij je lichaamsprocessen, moet je zorgen dat er genoeg antioxidanten beschikbaar zijn. Vitaminen en mineralen zijn vaak goede antioxidanten, dus een gezond dieet is – ook om deze reden – zeer aan te bevelen.

De ontdekking van een super-antioxidant

Eén van de allerbeste manieren om radicalenvorming in je lichaam tegen te gaan is echter het regelmatig innemen van koolstofmolecuul C60. Dit kleine moleculetje weet als geen ander de celstofwisseling zo te stroomlijnen dat het produceren van radicalen minimaal blijft. In het C60-molecuul, dat pas in 1985 ontdekt werd, zijn de koolstofatomen op een unieke manier gerangschikt. Het lijkt sprekend op de bekende voetbal waarbij 12 vijfhoeken en 20 zeshoeken aan elkaar geplakt zijn.

Al snel na de ontdekking bleek dat dit molecuul opmerkelijke eigenschappen bezit. Het neemt makkelijk elektromagnetische ladingen aan en geeft deze ook makkelijk weer af, het heeft quantummechanische kenmerken en het is erg stabiel. Hierdoor werd C60 als een soort ‘wondermolecuul’ betiteld. Het team van onderzoekers dat deze koolstofallotroop ontdekt had, kreeg er in 1996 de Nobelprijs voor Scheikunde voor.

Aangezien C60 niet giftig is voor het menselijk lichaam, ging men ook onderzoeken of het voor medische doeleinden gebruikt kon worden. Zo werd ontdekt dat C60 anti-kankereigenschappen bezit. Het gaat de groei van tumoren en uitzaaiingen tegen. Daarnaast activeert het het autofagieproces in kankercellen. Dit houdt in dat de cel zichzelf afbreekt en de bruikbare onderdelen opnieuw gebruikt worden.

Bovendien lijkt C60 ervoor te zorgen dat er opvallend veel nieuwe stamcellen aangemaakt worden in het lichaam, waardoor oude cellen makkelijker vervangen kunnen worden. Ook lijkt C60 het verkorten van de telomeren, oftewel de harde uiteindjes van onze chromosomen die normaal gesproken korter worden na een celdeling, te stoppen of zelfs om te keren. Op de vraag waarom dit zo is, heeft men nog geen duidelijk antwoord kunnen vinden.

Is C60 een fontein des levens?

In 2012 werd er een onderzoek gepubliceerd in de wetenschappelijke literatuur dat nogal wat stof deed opwaaien. Een internationaal team van wetenschappers had C60 op ratten getest en ontdekte tot hun verbazing dat deze ratten veel langer leefden dan gewone ratten. Soms wel bijna twee keer zo lang! Bovendien bleven ze vrij van kanker.

Verder onderzoek liet zien dat de verklaring hiervoor vooral in de mitochondriën van lichaamscellen gezocht moet worden. Mitochondriën zijn organellen die betrokken zijn bij allerlei celprocessen, met als bekendste de productie van ATP, de brandstof voor onze cellen. Bij het omzetten van glucose of vet naar de celbrandstof ATP komen er ook radicalen vrij. Deze oxidatieve stress brengt schade toe aan de moleculen binnen de cel. Schade die verder toeneemt naarmate we ouder worden, en er niet alleen voor zorgt dat ons lichaam veroudert, maar ook kan zorgen voor degeneratieve aandoeningen zoals MS, Parkinson, ALS, Alzheimer en kanker.

Het zijn deze vrije radicalen binnen de cel waarop C60 een wonderlijk effect lijkt te hebben. Niet omdat ze elektronen afgeven aan vrije radicalen die daarnaar op zoek zijn, zoals normale antioxidanten doen, maar omdat ze het membraan van de mitochondriën binnendringen. Daar laden ze zich met het overschot aan protonen dat daar normaal gesproken aanwezig is door de productie van ATP. Hierdoor wordt het elektrisch potentiaal van het membraan lager en worden er minder elektronen ‘gelekt’ die zich graag aan losse zuurstofatomen hechten, waardoor de zuurstofatomen een radicaal karakter krijgen. In plaats van vrije radicalen te voeden met hun ontbrekende deeltje, voorkomt C60 dus dat er überhaupt radicalen ontstaan.

Onkwetsbare ratten

Wat hierbij extra opvallend is, is dat dat niet slechts eenmalig lijkt te gebeuren, zoals normaal gesproken het geval is met antioxidanten uit ons voedsel, maar voor langere tijd. Bij ratten lijkt het zelfs permanent het geval te zijn. Het maakte bij de ratten uit het bovengenoemde experiment niet uit of de C60 over een langere periode toegediend werd of maar kortstondig; het levensverlengende en anti-kanker effect bleef hetzelfde. Alsof de C60-moleculen zich voorgoed in de cellen nestelden en gerecycled werden om zo de radicalenproductie te stoppen.

Het bleek dat C60 ook niet van samenstelling veranderde door zijn antioxidatieve werking, zoals wel het geval is met normale antioxidanten. Want die verliezen meestal hun antioxiderende werking nadat ze een atoom of elektron afgegeven hebben aan een radicaal. Maar C60-moleculen blijven gewoon hetzelfde. In een ander experiment viel op dat ratten die C60 toegediend gekregen hadden, ongevoelig leken te worden voor straling. Normale ratten die blootgesteld werden aan sterke radioactieve straling, gingen dood. Maar de C60-ratten bleven gewoon leven en werden zelfs niet eens ziek!

De eerste resultaten bij mensen lijken erop te wijzen dat het bij ons iets anders werkt. C60 vermindert zeker de vorming van radicalen en de stralingsgevoeligheid, maar i.t.t. tot ratten biedt het geen permanente bescherming. Een paar weken na de laatste toediening van C60 lijken bij mensen de effecten weer af te nemen.

C60 vindt zijn weg naar het publiek

Deze positieve geluiden uit de wetenschapswereld hebben verschillende ondernemers er inmiddels toe aangezet om C60 ook aan consumenten te gaan aanbieden, meestal gemixt met gezonde oliën. Daar is al interessante feedback uit naar voren gekomen. Zo zijn atleten het gaan gebruiken omdat het de verzuring vermindert, het geeft meer weerstand en energie, het werkt pijnverzachtend en ook helpt het tegen ontstekingen. Dat laatste is logisch, aangezien ontstekingen vaak het gevolg zijn van oxidatiestress.

Mensen die C60 gebruiken, ervaren naar eigen zeggen ook een gevoel van vreugde, levenslust en een diepere spirituele verbinding. Daarnaast zijn er positieve effecten gemeld bij verschillende oogaandoeningen, waaronder maculadegeneratie en staar (cataract). De werking van C60 leek nog sterker te worden wanneer het ingenomen werd met voedsel dat veel waterstof creëert in de darmen, zoals appels. Waterstof werkt ook als een antioxidant en verbindt zich graag aan C60.

De eerste effecten van C60 zijn meestal vrij snel voelbaar. Veel mensen hebben laten weten dat ze zich na enkele dagen al beter gingen voelen, nadat er aanvankelijk soms juist wat meer pijn optrad. Afgezien van wat ontgiftingsverschijnselen zoals lichte koorts of diarree heeft C60 verder geen vervelende bijwerkingen laten zien.

De meeste mensen nemen C60 via druppeltjes in, maar je kunt het ook op je huid smeren, bijvoorbeeld door het met wat kokosolie te vermengen. Het wordt snel door de huid opgenomen. C60 ziet eruit als een paarse kleurstof, dus producten waar C60 aan toegevoegd is, zijn vaak enigszins paars van kleur.

Je kunt C60 gewoon online bestellen. Ikzelf koop het altijd via de Amerikaanse site C60 Purple Power omdat ik de man achter dat bedrijfje, Kenneth Schwarz, een uitstekend wetenschapper vind die goed onderzocht heeft hoe C60 precies werkt in het lichaam