24 okt The True Cost: een documentaire over het complexe probleem Fast Fashion
Eerlijk geproduceerde mode is een beetje een blinde vlek van Eigenwijs Blij. We weten wel dat er dingen niet goed gaan in de mode-industrie, maar we schrijven er weinig over. Om mijzelf uit te dagen hier meer over te denken, keek ik samen met man en mede-blogger Remi naar de documentaire The True Cost. Mijn ogen zijn geopend, hoewel ik nog niet weet wat ik met deze nieuwe inzichten ga doen.
Achtergrond The True Cost
The True Cost is uitgebracht in 2015 en is dus behoorlijk up-to-date. De documentaire is gemaakt door Andrew Morgan. Met de documentaire probeert hij in kaart te brengen wat de impact van de hedendaagse mode-industrie is op zowel onze planeet als op mensen. En die impact blijkt veel allesomvattender dan dat ik ooit had kunnen bedenken…
Meer dan sweatshops
Bij misstanden in de mode-industrie denken veel mensen aan arme kinderen die de hele dag tegen een laag loon in een sweatshop T-shirts zitten te naaien. Die sweatshops zijn er zeker (hoewel vooral gevuld met vrouwen die tegen een laag loon werken), maar er blijken nog veel meer problemen te zijn. Immers, als je goedkope kleding wilt, dan zul je at some point op een andere manier een prijs voor die lage prijs betalen.
En zo leer ik in anderhalf uur over het gevaar van pesticiden in de katoenvelden in Texas en India. Over de macht van Monsanto die zowel pesticiden als GMO-zaadjes als de medicijnen tegen de door die pesticiden opgewekte kanker produceren. Ja ja… Ook zie ik beelden van hele regio’s in India die verwoest zijn door de chemicaliën van cheap ass leerlooierijen. En dan bedoel ik niet alleen de natuur, maar ook de mensen.
Die illusie van rijkdom en welvaart
Maar ik leer ook over de andere kant van fast fashion en kapitalisme. Of eigenlijk wist ik dit al, maar werd dat met The True Cost nog maar eens bevestigd. Vroeger was kleding veel duurder en kocht je misschien twee T-shirts en een broek per jaar. Tegenwoordig kun je voor een habbekrats elk seizoen je hele kledingkast opnieuw vullen. Mode is een wegwerpartikel geworden dat op zo’n manier door marketeers aan ons verkocht wordt dat we de illusie hebben dat we enorm rijk zijn. Maar wie alles economisch doorrekent zal zien dat we eigenlijk minder welvarend zijn dan een paar decennia geleden. Behalve de 1% dan; die is wel rijker. Hoe kan dit? It’s capitalism, stupid!
Okay, maar wat kunnen we zelf doen?
The True Cost is een wat mistroostige documentaire die desondanks je ogen zal openen (voor zover ze nog gesloten zijn). Echte oplossingen missen echter. Het is dan ook slim om de docu achteraf met iemand te bespreken en eens kritisch naar je eigen gedrag te kijken. Want wat kun je nou zelf doen? Voor de hand ligt om voortaan alleen nog maar fairtrade kleding te kopen en weet ik wat. En dat zal helpen. Maar de eerste stap is altijd consuminderen: gewoon veel minder kleding kopen. Dit vind je ook terug in het boek ‘De verborgen impact’: kan iets beter, anders of minder?
Gelukkig ben ik zelf niet zo’n retaildier en ben ik blijven steken in de periode van ‘twee T-shirts en een broek per jaar’. Maar zelfs ik kan kritisch naar mijn koopgedrag kijken. Als minder niet meer lukt en het wordt echt tijd om nieuwe kleding aan te schaffen, dan kijk je naar anders en beter. En dan kun je bijvoorbeeld kiezen voor fairtrade. Of tweedehands. Of kleding van biologisch katoen. Maar mode als wegwerpartikel? The True Cost laat zien wat de prijs is die we collectief betalen voor die misleidende boodschap.
The True Cost is onder meer te zien op Netflix.
Geen reactie's